🔴 NË MOSHËN QË KEMI
...sa i pëlqeka njeriut:
t'i flasin një fjalë të mirë,
t'i bëjnë dhuratë një varg,
po fundja dhe një gjethe vjeshte,
t'i tregojnë fluturimin e një pëllumbi,
t'i thonë se jetës se vet i dha një kuptim.
Në moshën që kemi sa i pëlqeka njeriut:
t'i vijë një çupëlinë - buzëkuqe
e një kokërr mollë t’i japë me një puthje,
t'ia heqë nga supet një thinjë
rrëzuar prej tundimeve të kohës
që e shtyjnë anijen e fatit larg
për t'iu bërë Atdhe një tokë në fund të botës.
Në moshën që kemi sa i pëlqeka njeriut:
ta shikojnë në sy me mallëngjimin e asaj
çfarë dikur ka qenë e kurrë më
nuk mund në jetë të kthehet paskëtaj.
Në moshën që kemi
na përlotën sytë tek shohim
mirënjohje njerëzore e perëndimin e diellit.
© Kolec P. Traboini
Lirika dhe Etyde, Boston 2007
...sa i pëlqeka njeriut:
t'i flasin një fjalë të mirë,
t'i bëjnë dhuratë një varg,
po fundja dhe një gjethe vjeshte,
t'i tregojnë fluturimin e një pëllumbi,
t'i thonë se jetës se vet i dha një kuptim.
Në moshën që kemi sa i pëlqeka njeriut:
t'i vijë një çupëlinë - buzëkuqe
e një kokërr mollë t’i japë me një puthje,
t'ia heqë nga supet një thinjë
rrëzuar prej tundimeve të kohës
që e shtyjnë anijen e fatit larg
për t'iu bërë Atdhe një tokë në fund të botës.
Në moshën që kemi sa i pëlqeka njeriut:
ta shikojnë në sy me mallëngjimin e asaj
çfarë dikur ka qenë e kurrë më
nuk mund në jetë të kthehet paskëtaj.
Në moshën që kemi
na përlotën sytë tek shohim
mirënjohje njerëzore e perëndimin e diellit.
© Kolec P. Traboini
Lirika dhe Etyde, Boston 2007