MOS VDIS DASHURI 2002 NOKTURN 2004 REQUIEM PËR NJË GJETHE 2005 TRINIA IME 2006 KOHA E PROSTITUTAVE 2007 ITAKA GRUA 2008 LULE PELLAZGJIKE 2012 U DASHKA TË DAL NATËN VONË 2012 E KAM ATDHEUN TEK PORTA 2012 DASHURI 2013 FAJIN E KA HEKUBA 2014 ORAKUJT NË FERR 2015 ODEON 2016 OFELI 2019 ODE PËR SHKODRËN

PARFUM TRËNDAFILI



TRABOINI

PARFUM TRENDAFILI

a drithëron ende kur pas një dimri të lodhshëm
të shfaqet Shën Valentini, lakmuesi i zemrave njerëzore?
përpiqet ai të pushtojë apo ti e ke robëruar
e si një skllav dashurie
ta mbulon gjoksin me trëndafila?
nuk di asgjë se çfarë ndodh në Romë
por veç aromën e parfumit të trëndafilave t'a ndjej
m'a sjell oqeani përmes dallgëve dimër qoftë a verë
e drithërohem kur mendoj
se me trëndafila të mbulojnë të tjerë...
2008.


PROFUMO DI ROSA

…tremerai ancora dopo di questo l’inverso faticoso
Quando si presenterà occupatore dei cuori umani, S.Valentino?
Sei tu che lo hai dominato o invece lui che ti ha conquistato
A ricoprire tuo petto come uno schiavo dell’amore
…con il profumo delle rose?
Che cosa succede a Roma non so più niente,
Sento solo il profumo delle rose da lontano
Onde dell’oceano li portano che sia estate o l’inverno,
A coprirti delle rose saranno diversi…
…tremò tutto, quando io ci penso

përktheu A.M.

SINDROMA E MONA LIZËS

je mrekullisht e kujdesshme po aq sa e bukur
ndaj i pres me kënaqësi urimet e tua
kur viti ndrron e ne kurrë, pa e parë njëri-tjetrin.

çfarë është kjo e dëshirë, sa fshehtë aq tunduese
ky rit i vjetër njerëzor dëshirash të largme
për ndjesi tejoqeanike në dy kontinente.

cili është kodi i fshehtë i nostalgjive të zemrës
për Mona Lizat tej kohës, tej e përtej hapsirave
të kamotshme, të djeshme apo të sotme.

po me këtë enigmë, që brenda meje e teje flë
kur, po te ishim njohur e puthur qoftë dhe një herë
mund të harroheshim përgjithnjë.
e dimë që mund të mos i takojmë kurrë
e megjithatë digjemi për puthjet e Monave...
2008


ROMA NË SHI 

nuk di, në Romë, a e njohin fjalën falje
përtej sinodit hyjnor me shenjtorë të përvujtur
që lotët i huazojnë prej qiellit
e ne të dy na pikëllojnë në Termini
stacionin e ardhjeve e ikjeve pa kthim.
pse më shikon e rreptë si një Patrice
tek lexon në sytë e mi dëshirën e puthjes,
sikur prisje të vinte një shënjtor, jo një njeri?...
kam ardhur ndryshe nga pelegrinët
ndryshe nga statujat e gurta në Sheshin e Shën Pjetrit
akoma më ndryshe nga papët katakombeve
kam ardhur të marr diell e shpirtin ta mbush
me aromë kristanemash njerëzore

ndaj të pyes:
për këtë ardhje ndryshe
fjalën falje zemrat a e njohin?

qan Roma - Termini në shi
si statuja të lagura shenjtorësh, ne të dy...

UJORE

fryma e një kohe në kujtesë na mbetet
e ujshme si sipërfaqja e deteve
dhe stuhitë e reshjet kështu e lënë imazhin e vet
duke krijuar relieve në gurin që tretet
si pluhuri bëhemi të tepërt
e lumejt na marrin me vete...